: Αντωνογιαννάκης Ιωάννης (Μαντζουράνας)

Ο Ιωάννης Αντωνογιαννάκης (Μαντζουράνας) είναι από τους καλλιτέχνες που σήμερα τους αποκαλούμε ρίζα. Και πραγματικά είναι μια ρίζα στο δέντρο της κρητικής μουσικής παράδοσης. Από τους πλέον παλαιότερους που γίνεται κουβέντα σήμερα, αλλά και από τους πλέον θρυλικούς μουσικούς που το όνομα τους σήμερα ακούγεται σαν ιερή προσευχή.
Ο Ιωάννης Αντωνογιαννάκης γεννήθηκε το 1836 στην Μεράδα, μια γραφική και μικρή γειτονιά των Λουσακιών Κισσάμου Χανίων, περιοχή η οποία είναι δεμένη με την παράδοση, μιας και εκεί πρωτοπαίχθηκε ο συρτός, αλλά και φυτώριο πολλών καλλιτεχνών και χορευτών. Η ματζουράνα, αυτό το αρωματικό φυτό της λουσακιανής γλάστρας, έδωσε το παρατσούκλι στον καλλιτέχνη, ο οποίος πάντα είχε ένα κλαδάκι στο αυτί του. Ο Ματζουράνας ήταν ένας βιολάτορας μιας εποχής που σήμερα φαντάζει πολύ μακρινή, εποχή των ατελείωτων γλεντιών και των γνήσιων γλεντηστάδων. Τραγουδούσε αρκετά καλά, κυρίως τα ριζίτικα και έπαιζε σωστά και ρυθμικά. Ήταν καθαρά άνθρωπος της παρέας και του γλεντιού. Παλιοί χορευτές που σήμερα πατάνε τα 95 και τα 100 τους χρόνια, μας λένε ότι ο Ματζουράνας κατέβαζε τον ουρανό στα πόδια των χορευτών. Ήταν ένας ακούραστος μουσικός και για αυτό το λόγο έπαιζε μέχρι τα βαθειά του γεράματα σε διάφορα γλέντια, μέχρι να φύγει από τη ζωή. Έκανε άνετη και ξεκούραστη ζωή. Πλην του βιολιού και του γλεντιού, ουδεμία άλλη ασχολία τον ευχαριστούσε, ούτε κάν η αγροτική ζωή και το βιός του.
Ήταν πολύ φιλόξενος, πάντα στο σπίτι του ο ξένος έβρισκε ένα πιάτο φαγητό, ένα ποτήρι κρασί και βέβαια άκουγε μια δοξαριά του Γαλουβιανού συρτού. Μαθητής του Ματζουράνα υπήρξε ο μεγάλος βιολάτορας Κουνελοκωστής, πατέρας του αείμνηστου δάσκαλου του βιολιού και της κισσαμίτικης παράδοσης, Μιχάλη Κουνέλη. Ο Ματζουράνας παντρεύτηκε δυό φορές, έκανε τέσσερα παιδιά , εγγόνια και δισέγγονα, από τα οποία σήμερα αντλούμε πηγές. Ο Ματζουράνας έπαιξε σε πολλά γλέντια τόσο στην Κίσσαμο, όσο και στις περιοχές του Σελίνου, της Κυδωνίας και της πόλης των Χανίων.
Μεγάλο όμως και το έργο που μας αφήνει. Πέντε εκλεκτές συνθέσεις αποδίδονται σήμερα στον Ματζουράνα. Συρτός του Ματζουράνα το 1884, Μαλαθυριανός συρτός το 1889, Κεραμοθιανός συρτός το 1905, Κόντρα συρτός το 1908, Βουβιανός συρτός το 1912. Μελωδίες οι οποίες σήμερα εξακολουθούν να συναρπάζουν και να παίζονται πολύ συχνά. Χαρακτηρίζονται για το πάθος τους και για λεβεντιά τους. Το βιολί του Ματζουράνα σίγησε το 1928. Ακούγεται όμως ακόμα στις πλαγιές και τα υψώματα του Λουσακιανού τοπίου.

Κόντρα μου πάει η ζωή, κόντρα κι εγώ τση πάω, στου Ματζουράνα το σκοπό κόντρα θα τραγουδάω...