: Μανασάκης Μανώλης

Γεννήθηκε στη Γαλιά Ηρακλείου στις 30 Μαρτίου 1925.
Είναι το 5ο παιδί από τα οχτώ που απέκτησαν (τρία αγόρια και πέντε κορίτσια) ο παπα-Γιάννης και η Αδαμαντία Μανασάκη.
Μέσα σε ήχους από λύρες, μαντολίνα, βιολιά, ακορντεόν, "μπουζούκια", κιθάρες κ.λπ. μεγάλωνε ο Μανώλης, γιατί στην οικογένεια του παπα-Γιάννη Μανασάκη πατέρας και αδέλφια έπαιζαν κάποιο από τα παραπάνω μουσικά όργανα. Ξεχωριστή όμως ανάμνηση για τον Μανώλη ήταν η μουσική του αδελφού του τού Λευτέρη.
Ο Λευτέρης ο Γαλιανός, έτσι τον ξεχώριζαν, έγινε γνωστός σ' όλη την Κρήτη, πράγμα αρκετά δύσκολο για τα χρόνια εκείνα, για το χαρακτηριστικό του παίξιμο στη λύρα και τις δικές του συνθέσεις (σσ: ο περίφημος «Γαλιανός συρτός» που αποδίδεται σ? αυτόν περιλαμβάνεται στο μοναδικό δίσκο του Μανώλη).
Ο Μανώλης μέχρι το 1944 έπαιζε βιολί, όργανο που συνηθιζόταν στην περιοχή, και ένα είδος μπουζουκιού που είχε φτιάξει ο αδελφός του ο Λευτέρης.
Στις 16 Σεπτεμβρίου 1944 ο Μανώλης από παγιδευμένο αναπτήρα που του «χάρισε» ένας Γερμανός λοχίας, χάνει τ? αριστερό του χέρι από τον καρπό και μένει τυφλός για δυο χρόνια. Πριν βγει ο χρόνος και συγκεκριμένα στις 23.11.44 σκοτώνεται ο Λευτέρης και σε 13 μέρες, στις 6.12.44, ο άλλος αδελφός του, ο Γιώργης.
Αδιαφορώντας για νόμους και κανόνες, με πάθος και υπομονή, συνδέοντας το ακατόρθωτο με την ίδια του την ύπαρξη, θα καταφέρει τελικά να ξαναπαίξει το μπουζούκι του...