{ κρητική μουσική }

Ο Γιώργος Τζιμάκης γεννήθηκε στο Ρέθεμνος το 1913, από πατέρα Ρεθεμνιώτη και μητέρα Xανιώτισσα (από το Σέλινο). Δεν θα προλάβει να χαρεί την ξεγνιασιά της παιδικής του ηλικίας καθώς ο πατέρας του πέθανε νωρίς και ο Γιώργης έπρεπε να δουλέψει για να βοηθήσει τη μάνα του και τις τρείς αδερφές του. Σε ηλικία 9 ετών δούλευε σε ένα καφενείο, δίπλα στη Χωροφυλακή Ρεθύμνης κουβαλώντας καφέδες.
Στο καφενείο σύχναζαν παρέες που έπαιζαν μαντολίνα και τραγουδούσαν. Εκεί θα πάρει τα πρώτα ερεθίσματα για να ασχοληθεί με τη μουσική. Με τις οικονομίες που θα μαζέψει από την δουλεία στο καφενείο θ' αποκτήσει το πρώτο του όργανο, ένα μαντολίνο που το διάλεξε μαζί με τον παιδικό του φίλο Ανδρέα Ροδινό. Κάποιος Καραμπέτης που ζούσε στο Ρέθυμνο και έπαιζε ούτι, θα τον βοηθήσει να κάνει τα πρώτα του βήματα, βασικά όμως ο Τζιμάκης είναι ένας αυτοδίδακτος καλλιτέχνης, όχι μόνο στο μαντολίνο, αλλά και σε όλα τα άλλα όργανα με τα οποία θ' ασχοληθεί στη συνέχεια.
Στα 14 του χρόνια όχι μόνο παίζει πολύ καλά μαντολίνο, αλλά κάνει και μαθήματα σε άλλους πιτσιρικάδες. Σ' αυτή την ηλικία, "με κοντά παντελονάκια" όπως λέει ο ίδιος, παίζει σε γάμους και πανηγύρια, πότε μόνος του με το μαντολίνο και πότε με το νεαρό τότε λυράρη Αντώνη Καρεκλά. Σε ηλικία 16 ετών γνωρίζει στο Ηράκλειο τον μεγάλο συνθέτη και βιολίστα Στρατή Καλογερίδη και μάλιστα θα τον συνοδέυσει μερικές φορές με το μαντολίνο. Ο Καλογερίδης εντυπωσιάζεται απο το παίξιμο του Τζιμάκη και τον παρακινεί να συνεχίσει με το ίδιο ζήλο.
Κάποια σιγμή θα λάβει μέρος και σε ηχογράφιση 78 στροφών του Καλογερίδη παίζοντας Κιθάρα. Ταυτόχρονα θα καταπιστεί με τη λύρα και δε θ' αργήσει να γίνει ένας απο τους πιό γνωστούς και καταξιωμένους λυράρηδες της εποχής του. Στη δεκαετία του 39 θα γνωριστεί και θα συνεργαστεί με τους πιό σημαντικούς εκπρόσωπους της Κρητικής μουσικής της περιόδου του μεσοπολέμου.
Στα 83 του χρόνια σήμερα ο Τζιμάκης ακμαίος και πνευματικά διαυγής, παίζει, χορεύει και τραγουδά με το ίδιο κέφι, και υπηρετεί με το ίδιο ασίγαστο πάθος τη μουσική μα παράδοση. Δίνει συνεντεύξεις σε τοπικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς και τηλεοπτικά κανάλια γι την ανάγκη διατήρησης και διάδοσης της ανόθευτης Κρητικής μουσικής, στη οποία αφιέρωσε ολόκληρη τη ζωή του. Του οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ για τα 75 χρόνια προσφοράς του στην Παράδοση.